Ey tuzağı fitnelik olan körkütük esri kuş
Ellerim yukardan aşağı inmeden
Ne sen nede
O oyuncağı olduğun iblisin ulaşır gölgeme
Elbette ki bıçağın çok keskindir
Sırtımı bul bulabilirsen

Şu son duamı da yolluyayım yerine
Ağaran saçlarım boşuna değil
Sokağın loş ışıklarını gün elbet ki aydınlatacak
Aşınca geceyi
Doğacak gün artık geceye mahkum değil
Bu ağartı ancak ihlasla aydınlanır

Tüm maharet niyette niyeti bozmamayı öğren
Şirk koşmakta isen arıt o küf tutmuş kalbini
Günahkar el ve dillerini kurtar mahkumiyetinden
Kırar gibi prangaları

Önüne Karun’un hazineleri de sunulsa
Nasılsa her şey en sonunda iblisine kalır
Gaipten ulvi bir ses çınlar
Kulaklarının pasına
Ne yazık ki kapanmıştır tüm kapılar

Yüreğimde huzur yüklü bir mutluluk
Sanki de
Gönül bahçemde açmış tüm güller
Ve
Arındırılmış bir ruh hali içinde kaygısız

Gönlüm Yaratana hasta…



AZAP...(Kadri Atmaca) 14.05.2024