31
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2011
Okunma
Bir ihtilal paletlerinde dondu çocukluğum.
Cesaret bir kölenin dişlerine sıkılmış hırstı.
Yağlı urganlara teslim edilmiş bahar.
Hançer saplı başaklar da yorgun.
Eller tetiklerden çekilmiş damarlardan kan.
Faili meçhul cinayetler yerlerde bırakılmış.
Kaç yıldır yeşermez yüreğim
Hayatın yedi rengi misketlerimde
Renkleri kırarak gitti panzerler
Sen hünerli ve sessiz git titremesin yüreğim
Belki ben sessiz geldiğin bir son durağım
Kapıların pencerelerin sesleri duyulmasın
Kendimi zemberek gibi kuracağım,
Bir saatten akar gibi zamana
Belki kaybetmeye cesaretim yok
Solmuş pancar gibi bütün sözler.
Zamanı dilimlere bölüp geçtin yüreğimden.
Üretmeden tükettiğin bir sevgiydi kaybettiğin.
Gençliğime bıraktığın duygular sağır.
Yitik zamanların yersiz dilimi.
Yağmurla in gözbebeklerime bilirsin ağlayamam.
Hasretini uzanıp tutamam.
Bir nefeste sen bir nefeste ben öleceğim bilirim.
Ama aç çocukları düşünürüm asidir halim.
Dedim ya cesaret bir kölenin dişleri arasında.
Yükselmek için kendi omuzlarıma basıyorum.
Her yağmurla indiğinde gözlerime,
Ben olmasam da gök kuşağı göreceksin,
Terk edilen her çocuğun yüreğinde ,
Hayatın yedi rengi.
Ve zulmün karanlığında kaybolmuş umutları.
Nafakalar çalınmış terli yumruklardan.
Hançer saplı başaklar bereketini yitirmiş toprakta.
Korkarım yüreğim tedirgin işlemekte.
İhanetin suçu hep sorgularda ışıktakilere yüklenir
Akşamlar terli geceler yorgun.
Yarınlar faili meçhul.
Şimdi ihtilal den sessiz git ve hünerli,
Titremesin yüreğim
2.10.2008
SOKAK ŞAİRİ
Cevap Yaz
