Bir gün bana gel desen birtanem,
Özlemin içimde dağlar kadar bil.
Bilmem nasıl sevinirim , dolar gözlerim...
Dünyam aydınlanır , yanar yıldızlar...
Kucaklayasım gelir evreni,
Ve öpesim tutar tüm insanları.

Sabırsız beklemeler içinde yüreği,
Çaresiz zamanlarda başladım o acı yudumları ,
Sen diye içmeye.
Senli düşler kurdum bin yıl geçti yokluğun
Dönüşün kaldı mahşerime
Dönmezsin bilirim bu gidişle.

Bir gün uysan bile çağrıma,
Yine öyle bir kış akşamı gel bana.
Yine öyle ansızın gel ...
Ne değişir ki.
Boşver
Gel desemde gelme istemem,
Aşkını ve seni yakan gözlerini.

Ben hep böyle acılar içinde ,
Sen , bensiz mutlu ol da git.
Kendi yoluna...
Üstelik beni de düşünme olur mu .
Dayanılmaz olsa da ayrılığın ,
Boşuna mı katlandığım sabrıma...
Etmediğin tehammül !

Bir gün bana gel desen birtanem,
Bak nasıl mutlu olacağım.
Yemin bitanem...
Ben yalnız seni seveceğim,
Artık bana gel de
No’lur gel de bana...
Haber bekliyorum her sabah akşam,
Kah kuşlardan kah rüzgarlardan.
Bitsin artık bu bekleyiş,
Ya seninle yaşayayım
Ya da öleyim sensiz !