Yağmur

Dışarıda mevsimini yitirmiş bir yağmur
Kırk ikindilerden arta kalan
Yağıyor usul usul
Ruhunu yitirmiş bu coğrafyada
Özünü kaybetmiş bozkırın suratına suratına
Vuruyor damlalar sürekli..

Yağ ki yıkansın kirli yüzleri
İnsanlıktan nasibini almamış
Benlik ve bencillik ikliminde kalmış
Rahmet nedir bilmeyen
Özünü yitirmiş zavallıların..
Belki ruhunu aydınlatır
Güzellikleri ve insanlığı yeniden görürler
Yağmur suları ile yıkandıkça yüzler

Yağ ki dostluk iklimi yeşersin
Yedi veren güller açsın yeniden
Özüne işlesin suların
Dayanışmaya hasret bu boz topraklarda
Sevgi tomurcukları filizlensin
Çiçeklerle donansın dağ bayır heryan
Sevgiye hasret gönüllere
Bir bahar sıcaklığı ile huzur iklimi dolsun
Yağ ki yıkansın arınsın ruhlar
Rahmetinle can ver yeniden
Özüne kavuşsun bozkır
Muhabbetle koştursun ruhumun yılkı atları
Yağ usul usul
Çivisi çıkmış bu dünyada umutlar yeşersin yeniden.
Yağ usul usul.

Faruk Tezel
11.05. 2024