BABAM

Ne de çabuk geçiyor yıllar,
Oysa sonsuzluğa gidişi dün gibi,
Bazen düşünüyorum geçmiş günleri,
Önce çocukluğuma gidiyorum,
Aklımda kalanlar öyle de az ki,
Hani çokta birlikte zaman geçiremedik belki,
Sabah erkenden iş, akşam geç dönüşler,
Bir tek pazarı vardı olabileceği bizlerle,
İş kolay değil ki, ardiyede tozun toprağın içinde,
Sonra saatlerce yorgan dik oturduğun yerde,
El emeği, göz nuru, ince işçilik,
İğnenin ucunda geçen bir ömür…

Çok iyi kemençe çalardı,
Kendi sözleri, besteleri vardı,
Çocukken bir kez ekrandan izledim,
Kaç kez radyoda denk geldi de dinledim,
Ah o kayıtlara bir ulaşabilsem,
Mahalli sanatçı seçildi de ilgilenmedi,
Belki de rahat edecekti, bilemedi…

Sırf ailesi için yaşadı, kendi bir şey yaşayamadan,
Tek maaşla üç çocuk, hiç hayıflanmadan,
Ne aç bıraktı, ne de açık,
Ankara’nın en güzel semtinde…

Ergenliğe kadar biraz sertti, çekinirdik,
Hani çok yaramazda değildim ama
Azarda işitirdik arada…

Vatana hayırlı evlat olalım diye çabaladı,
Milli, manevi değerler aşıladı,
Dürüstlük ise bize en büyük mirası…
Bazen arkadaş gibiydik, şakalaşmalar,
Bazen tartışmalarımız olurdu, karşılıklı atışmalar,
Çevresinde çok sevilirdi, esprili, güler yüzlü,
Zaman hızla geçse de, sağlıklı ve hep güçlü…

Yurt dışı görev çıktı, yoksa yanında olacaktım,
Gidişimi de bir hafta ertelemek zorunda kaldım,
Bayramda konuşmuştuk iyiyim demişti,
Nereden bileceksin ki bu son konuşma idi…

Yolda bir telefon geldi ben yurt dışında,
Hemen gel baban hastanede ağır dediler,
Direk ölüm geldi o an aklıma,
Sorgulayınca da maalesef, öldüğünü söylediler,
Kalbi susmuştu, geride bir sürü yaralı kalp bırakarak,
Dondum kaldım, inanamadım, ağlayamadım,
Hissettiklerim tarifsiz, acaba rüyada mıydım?
İçim yangın yeri yaşlar akar içime…

Dönmek istedim, son bir kez göreyim yüzünü,
Mevsim yaz, Temmuz’un da en sıcak günü,
Ne yazık ki bekleyemediler dönüşümü,
Bulunamadım son yolculuğunda, göremedim yüzünü,
Acaba, böylesi daha mı iyi oldu,
Unutamayacaktım, gitmeyecekti gözümün önünden,
O, soğuk yüzü…

Yıllarca fotoğraflarına bakamadım,
Dinleyemedim kemençesini, türkülerini,
Bazen rüyalarıma giriyor, ağlıyorum,
Geçmiş günler geliyor hatırıma,
Kalbim sızlıyor, gözlerim doluyor, boğazım düğüm,
Ne zormuş be arkadaş, dönüşü olamayan ayrılıklar,
Hani zaman ilaç derler de, ben hiç görmedim iyileşenini…

Hami TURAN
03.10.2023 ANKARA