Hayta şairim siz eksikli değil fazlalı bile yazdınız şiiri beni mahçuplamayın sözlerinizle 🙃
keşke herkes biraz Veysel olabilse de görmediğinin eksikliğini hissetmeden gönül gözüyle görebilse ,gitmek şiirin değil benim eksikliğimdir olsa olsa
su'ya çöl çöle su gerek değil mi
Çok teşekkür ederim anlayışınız ve bu güpgüzel zarif cevabınız için

Çok saygım ve çok sevgimle

Ah bu süslü püslü, şatafat dolu Dünya,
üçü bir arada biraz demlenelim mi?

Önce zahire kör, batına gözü açık Esma’nın Veysel’i konuşsun.
Sonra zahire gözünü kapatıp, batına gözlerini açtıkça açan Leyla’nın Mecnun’u.
Bunlar konuşurken de izleyenleri ve dinleyenleri ise “Issız çölünde kendin için evren ol” diyen Tibullus olsun.

Üçü bir aradanın
Hayta yazıcısı, sevgili Su ise okuyucusu olsun.

Hani Hayta haytalık etmiş, yazdıklarını eksik yazmış ya,
Su demiş ki, hiç de su gibi akmamışsın.
Anlattıklarını okudum, görüngenin yanılgısı misali tüm anlattıklarına bir cümle bıraktım, gidiyorum demiş.

Nereye diye sormuş Hayta,

Su cevap vermiş,

-yazdıklarını eksik bıraktığın haliyle-
dedin ya

“…bazen…gitmek…gerek…”

ve tamamlamış Su;
gidiyorum,
bakmak ile görmenin farkındalığında

“kendi çölüme.”

//
Sevgili Su,
Engin hoşgörüne şükranla ve çölüne sevgiyle demiş; tebessüm edip, susmuş Hayta… :)