Bahar günlerinden ılgıt ılgıt esen rüzgarın ardı
Masmavi gökyüzünü kara bulutlar işgal aldı
Yere çarpan ceviz büyüklüğünde yağmura asfalt ise dayanamadı
Yıldırım etkisiyle adete iki göz iki çeşme ağlıyordu
Nasıl ki gökyüzü yeryüzü birleşimi kâinatı oluştuyorsa şuanda da ayrılmak bilmiyorlardı
Benim kaleme döktüklerim ise ağlamama bahaneydi
Yazıyorum ağlıyorum öyle bir hal ki kağıt parçası da benimle döküyor gözyaşlarını
Yazmak eylemdi oysa
Nasıl da isim oluvermişti hayatımda
Kalbimde bir parça yoktu ona dair
Evet yoktu çünkü kalbim o oluvermişti
Yazmadan duramıyorum
Kalemimin mürekkebinde dolu dolu sözcükler
Hangi biri sığabilirdi ki kağıt parçasına
Hangi paragraf anlamı senin bedeninin kokusu olabilirdi
Hangi sözcüğün telaffuzu adının dudaklarımda verdiği etki kadar olabilirdi
Hangi hecenin zorluğu bedeninin kilometrelerce uzakta oluşu kadar zor olabilirdi
Hangi harfin duruşu beraberliğimiz kadar dik durabilirdi ki
Yazarken gökyüzündeki haşinlik yerini uysallığa bırakmasına ne demeli
Oysa hüzünlerimi dağıtmaya çıktığım bu sokakta
Bulduğum tek mekan yastığın
Dudaklarımın bedeninle olan temasındakı ihtirastayım
Gecelerin şahı
Senin heybende olmakla saklı
Hedefin ben
Bir ok gibi saplanan ise sen
Bedenimdeki her bir izde
Gülüşlerim çınlasın kulaklarında
Bedenlerimizdeki hazzın doyumsuzluğuyla düğümleyelim
İhtiraslarımızı...