0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
239
Okunma
Sen...
bir ana şefkatinde besleyen umutlarımı
Ellerin yağmurun sıcağında,
her damlan bahar yangını.
Bakışlarında ıslak bir sıgara dostluğu
ellerini her tutuşum
alkol mahkumu akşamların sarhoşluğu.
Sen
anlatılması en zor olan...
Bir gülün açışını anlatabilirim
ama gülüşünü anlatamaz ki insan.
Yeni yeni farkettim mısralardaki öksüzlüğü
çünkü sen
kalemin satırlara dokunduğu gibi dokunmuyorsun
harfler seni anlatmaktan yoksun
çünkü sen
yazıldığın gibi okunmuyorsun.
Kabahat bende değil
sen hiç bir şiire sığmayacak kadar sensin
şair kim olursa olsun…
