A DOSTLAR / A CANLAR

Bir acayiplik var gönlümde
Kimi zaman asileşiyor ve
Rüzgâra kapılmış,
Tutunacak dal ararmışçasına;
Savruluyor umulmadık yerlere...

Gönül gider de göz durur mu?
Bir noktaya bakıyormuşçasına
Donuk bırakarak cismini;
Koşuyor peşi sıra…

Gönlü güce yetmeyenin; göze gücü yeter mi?
Uzaklara gitme gel dermişçesine
Silkinsem de nafile;
Sanırsın; peşi sıra kovalıyor kafile...

Gitsinler gitmesine de içimde bir sızı;
Emekli olduğumu unutur masraf yaparsa,
Aç kalır öderim ama
Enflasyon canavarını azdırmaktan…

Olmaz olmaz demeyin;
Sığınmacıya filan imrenerek
Haddin aşıp efelenir;
Ecdadım mirası memleketim!
Ben Türküm, bunlar kim derse;
Vay başa gelene…

Yetmişe merdiven dayamışken
Seyreyle serüveni…

Aman ha canlar!
Özünüze dönüp;
Andımızı falan okur,
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE gibi
IRKÇI söylemlerle haddinizi aşmayın,
Türk olmayın da kim olursanız olun,
Aksi halde;
*
Ey!
Biz fanileri bu âleme salıp seyre dalan,
Hıfz edilmezken arı namuslu; dürüst olan,
Elinde Kur’an, dilinde yalan olana helal mı talan;
Diye haykırsanız da nafile,
Hıfzı KARACA gibi çileyle dolar file…
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)