Ve bir gün anlarsın …

Kırdığın yerden kırıldığında …

Susunca duymaya alıştığın telefon zilleri …

Artık yapılmazsa olmadık zamanlarda yaptığı süprizleri…

Gelmezse eğer özel günlerde gönderdiği mis kokulu gülleri … Anlarsın…



Ve bir gün anlarsın …

Bulamazsan yüreğin her darıldığında verdiği öğütleri…

Olmayınca her yaş döktüğünde merhametle silen elleri …

Duyamazsan en kötü gününde verdiği tesellileri… Anlarsın …



Ve bir gün anlarsın …

Yalnızlık tak edince canına …

Muhtaç olursan başını yaslayacak bir omuza …

Yokluğu ızdırap , hayali bile tesellin olduğunda … Anlarsın …



Varken bilmeli kıymetini sevenin …

Kaybettikten sonra değeri yoktur dövünmenin

Kırmamalı boş yere kalbini karşılıksız sevenin

Bilinmeli yaşattığını yaşamadan ölünmediğinin…Yaşadığında Anlarsın…