Ruhumla bir küvete sığmazdım…
Seninle bir sonbahar akşamına sığdım…
Kirlenmiş tenimi şaraba yatırdım…
Ey sütunları satırlarımdan güzel kadın…
Dudakların vefasızlığına aldandım…
Saçlarını göçmen kuşlarına ördüm…
Kirpiklerini göğe yıldız olarak serptim...
Ellerin günahlarımı çarmıha gerdi…
Küreklerimin çatlamasına değdi mi?
Göğün yedi arşından duyuldu mu?
Mum olarak yandığımı gördün mü?
Küllerim denize gelinlik olarak ulaştı mı?
Ey kaburgamdan yaratılan Havaa?
Rahmanın huzurunda sesime kulak astın mı?
Fısıltım senin bam teline değdi mi?
Altını çizdiklerin üstünü çizdiklerine değdi mi?
Kaderimi kafiye olarak değişmene değdi mi?
Ruhu olan satırların boyu posu devrilsin…
Tek yanlışın değil üç yanlışın biriyim ben…
Gülüşlerin çamura can verirken bataklık çiçeği…
Tüm ihtişamınla içimdeki bataklığı kuruttum…

Kerem ATEŞ