4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1147
Okunma
Huzur denilen şey nasıl bir zıkkımdır ki,
Ömrümce arayıpta bulamadım
Huzuru bulamayınca mutluluğumu,
Kaf dağının ardına bıraktım
Hoyratça kopardım
Yüreğimin orta yerinden Umut çiçeğimi
Örseleyip attım iyi niyetlerimi,
Vefasızlık cehennemi’nin kor ateşine
Bir daha yeşermesin diye,
Sildim ömrümden bahar mevsimini
Hayallerimi kuzey kutbunun soğuklarına,
Ve en derin buz kitlesine gömdüm
Kelamı uzatmak nafile,
Kısacası ben yaşarken öldüm
Ruhumun izzeti ikrama kalmadı mecali,
Varlığım tüm ziyaretlere kapalı..
Ama bunu sen bilmesen de olur.
Adnan Yıldız..
5.0
100% (1)