Söyle nasıl hükmettin gönlümün iklimine,
İçerimde boran kar mahkum ettin kendine.

Saçlarında saklıydı ahengin ihtişamı,
Sensizken çekilmiyor bu diyarın akşamı.

Bir garip istasyonda gözlerim hep yaştayım,
Geçen her boş vagonda özleminde yastayım.

Meltem rüzgarlarına kahkülünü asta gel,
İster kahkahalarla ister derin yasta gel.

Dön ne olur sevdiğim bu isyanın adı ne,
Acı yüklü inadın yüreğinde tadı ne.

İşkenceden beter yar yaşattığın efkârın,
Izdırabın koynunda bilmedim nedir kârın.

O gemi bir gün gelir huzur denen limana,
Yeter ki gönlün ersin azar azar imana.

Suçlu kimdi sevgide giden ya da kalan mı?
Yoksa gerçek sevenin kul hakkını alan mı?

Çocuksu bakışında özlemişim hayatı,
Sensizken anlamı yok kalmadı aşkın tadı,

Tutuşmuş gövdem elim yangınım hiç geçmiyor,
Soldu gönül bahçemde güllerim hiç açmıyor.

Tutsak şimdi bedenim yokluğun zindanında,
İsyan isyan haykırır dillerim nadanında,

Son türküyü söyledim ve o son melodiydi,
Dram dolu sahnemde en gülünç komediydi.

Şimdi dönsen ne yazar gönlümün kıblesine,
Satır satır dert oldun dilimin imlasına.

Dört mevsim bekliyorken hasretin nöbetini,
Göremedin bu aşkın bendeki hikmetini.

Kurumuş dal olsan da yeşertmezsem namerdim,
Ardından gözlerimi yaşartmazsam namerdim,
Dildar denen bendimi taşırtmazsam namerdim,
Sana muhtaç ruhumu teslim al yüce mevlam,
Beni bana bırakma canım al yüce mevlam .

Cihan BERDİBEK
19/04/2024