Madem ki Cemal Safi’ yi anacağız, o zaman "AŞK"kokmalı buram buram..!
HAYDİ...GİDİYORUZ !...
Baktım ki yüreğini, nadasa bırakmışsın.
İncitmeden sürerek, ekmek için geldim ben !
Baktım ki çok çekmişsin, gemileri yakmışsın.
Geçmişine bir sünger, çekmek için geldim ben !

Bir ateş yakmak için, umudun közlerinden.
Kulağina üfleyip, sevginin sözlerinden.
İlaç olup derdine, o güzel gözlerinden.
Gönlüne damla damla, akmak için geldim ben.

Ne kadar yaran varsa, bir bir sarasın diye.
Saçının her telini, elim tarasın diye.
Ömrümün kalanını, işe yarasın diye.
Yalnız senin peşine takmak için geldim ben.

"Hoş geldin" demesen de "git" de diyemiyorsun.
Gönül kapın kapalı, beni duyamıyorsun.
İçin kıpırdasa da, ona uyamıyorsun.
Uğruna tabuları, yıkmak için geldim ben.

Ördüğün o duvarı, bir köşesinden delip.
Ayın gülümsediği gece usulca gelip.
Yanıma yaren diye, yalnızca seni alıp.
Aşkın son makamına, çıkmak için geldim ben.
(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)