Kurudu dallarım, kırıldı gönlüm.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.
Divane gibiyim, kayboldu yolum.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.

Tükendi mecalim, yoruldum artık.
Dünyanın sahte, rengine kandık.
Maskeli yüzlere, nasıl aldandık.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.

Bir yanım dert dolu, bir yanım çile.
Şu yalan dünyanın, her yanı hile.
Sayamam dostlardan, yediğim sille.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.

Sılaya gidemem, gurbet eldeyim.
Soldu şu güllerim, kuru daldayım.
Sormayın beni, ben ne haldeyim.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.

Halime ağlıyor, mehtapta yıldız.
Yandı şu yüreğim, ateşte közüz.
Aşığın elinde’ ki, inleyen sazız.
Anlatamam çok zor, bende’ ki beni.

Yeter ozan Muhlis, dinleyen olmaz.
Alem sel olsa’ da, ateşin sönmez.
Kullarda vefa yok, kör olmuş görmez.
Anlatmak çok zor, bende’ ki beni.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.