BİL DELİ GÖNÜL

Dünyanın deminden bir sevda aldım,
Minnetim sanadır bil deli gönül.!
Sevgim bir güldane yüreğe saldım,
Halım da yamandır bil deli gönül.!

Örttüm ya kapısın ılımlı halı,
Cehalet eyledim yaktım canı,
Şad olan görmedim durum mihmanı,
Gamlarım harmandır bil deli gönül.!

Murada erenler azaldı zaten,
Muhabbet babından yarenlik eden,
Sevğinin varından feregât gelen,
Kara bir zamandır bil deli gönül.!

Gahi hoş bir duyğuyla gün akşamlık,
Gahi gönül meyhoş keyfi sarhoşluk,
Gahi yürek bir kuş uçar mayhoşluk,
Yürekte savrandır bil deli gönül.!

Virane bahçede bülbül avazı,
Kalmıyor goncası gülün mayası,
Kış olur kar yağar yılın ortası,
Benzi mi sarardır bil deli gönül.!

Bülbül öter avaz iç yakar elbet,
Elvan derdi varmış dahası gıybet,
Yeşili kalmıyor gelse musubet,
Müstesna karadır bil deli gönül.!

Yüceler den gelen gamlı sam yeli,
Sular da çağlıyor şarkıdır dili,
İnce bir oktandır yüregin teli,
Bilinmez yaradır bil deli gönül.!

Nesnesi bilinmez yürek yerinin,
Yola turab olan sevgi dilinin,
Karanlık zehirdir aşk’ın deminin,
Miadı nârâdır bil deli gönül.!
15.03.24 / Saat 12,05
MİADI (Mehmet AY)