EFENDİMİZ
Önlümüzü açduk, seni görmeğe geldik,
Bizler çâresiziz, sana yalvarmağa geldik,
Nefs esâretini sana arz etmeğe geldik,
Bize yol göster, yâ Resûlallâh ilâhî.

ʿIşkından yanduk, ser koyduk yoluna,
Ḥaḳ yolun emr etdün, minnetdârız sana,
Raḥmetsin sen, lâyıksın ṣalât ü selâma,
Cânım sana fedâ, yâ Resûlallâh ilâhî.

Görmeden inandık, bize ḥaḳkı beyân etdün,
Ẓulmü helâk etdün, ṣıddıḳı fermân etdün,
Hidâyet ḳapısı oldun, ümmete iʿlân etdün,
Sen ṣıddıḳsın, yâ Resûlallâh ilâhî.

Andık seni, selâm gönderdük yâ ḥabîbim,
Sensiz olmaz bu ömr, dikenli hem garîbim,
“Ümmetim!” dedin, oldun her gönle ḥabîbin,
Muḥabbetinde olalım, yâ Resûlallâh ilâhî.

Bize şefâʿat eyle, yâ nebîler nebîsi,
Sancaḳlar sâhibi, maḥşer günü ṣultânı,
Bizler ʿâciz geldük sana, bırakma cânı,
Şefâʿatinle ümîd ver, yâ Resûlallâh ilâhî.