KEVGİRE DÖNDÜM
Felek sillesini vurdu erkenden,
Henüz baharımda kevgire döndüm.
Bakmadı yüzüme, çaldı her telden,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

Almamış hırsını, bitmemiş kini,
Çekmiş kılıcını, parlıyor kını,
Şüphe kaldırmıyor, yok bunun dini,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

Kan emici sülük oldu yapıştı,
Hiddetinden paçam yandı tutuştu,
Genç yaşımda beden narlarda pişti,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

Ne cebim bıraktı, ne de bir cepken,
Çaldı umudumu vakit çok erken,
Toplanmış seyreder ahvalim erkân,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

Elbet dönecektir benim de bahtım,
Garez gütmem asla yıkılsa tahtım,
Huzurla yaşamak benim tek ahtım,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

Bir garip İbrahim; sarmaz yaramı,
Kader diye diye yaktı anamı,
Tanrım kabul eder belki duâmı,
Henüz baharımda kevgire döndüm.

05.03.2024 Emk.Öğrt. İbrahim MEMİŞ