Esmer tenli şarkılar dinliyorum
Ay ışığına tutsakken gözlerim
Ne çok sevmiştim seni
Dünden daha çok yarından daha çok
Baharı müjdelemiştin
Karakışı yaşayan yüreğime
Kelebeğin kanadına yüklemiştim gülen gözlerini
Siyah saçlarından yürümüştüm güneşe
Gittin hem de en acı tokatla
İhanetle…
Kolay mı sandım güneşi gökyüzünden koparmak
Hüzün depremlerine tutsak ettin kalbimi
Gözyaşımla yıkayamadım acıyı
Ayyaş dediler bana
Kimsesiz sokakları sahiplenirken
Derin yaralardan sendelerken düz yolda..
Dilsiz dediler bana
Güvenemedim hiçbir yüreğe
Hiçbir muhabbete ortak olamadım
Kimsesizliğe sığındım bir ama gibi
Aylar yılları kovaladı
Hep aynı soru kafamda
Hani imza attığım kalbe kimse şiir yazamazdı
Roman yazdılar oysa ki
Neden bu nefreti hak etmek için
Elinden geleni ardına koymadın ki
Bulandırdın sana yakıştırdığım berrak suları
İsmin andığımda hala titriyor dilim
Sevginin en güzeline sarılamadın
Neden döndün ki
Esirgediğin değer, sevgi, hoş görü
Neden şimdi baş başucumda
Sensiz bir yaşama imza atarken
Neden şimdi
Bilmez misin hiçbir şeyin seni paklamayacağını
Ölüler dirilmez sana olan sevgim de öldü
Var git yoluna şimdi
Unutmuşken o acı günleri tekrar yaşatma
Biriktirdiğim kine ulaşırım
Saygıyı bırakırım ellerimden….
İzzettin AKYAPI