Sıla hasreti çöktü yine garip gönlüme
Gidemedim bayramda yüreğim kan ağlıyor
Gurbet ellerindeyim hançer saplar böğrüme
Ruhum ile beraber durmadan can ağlıyor

Geçim derdine düştük Samsun denen ellerde
Gece gündüz demeden koştururuz serlerde
Helal rızık peşinde kan karışır terlerde
Bu bayramda görmedim nazlı yâr yâr ağlıyor

Kaç yıl oldu saymadım evden çıkıp gideli
Duydum kızım büyümüş kulakları küpeli
Ceylan gözleri gelir karşımdadır hayali
Göz yaşım derelere karıştı sel ağlıyor

Büyümüş adam olmuş filinta gibi derler
Oğlum boyuma yetmiş kıskanırmış görenler
Arkadaş çevresinde dolup taşar erenler
Dağı taşı bıraktık gökteki kuş ağlıyor

Ben ağlarım şiirde her hecede yazıda
Görmeden öleceğim baharı ve yazıda
Aşık Turan’canın son arzu ve niyazıda
Kavuşsun artık geri dönme gurbet ağlasın

11 04 2024
Aşık Turan’ca