Işıklar bekledim yılgın umuttan
Yoluma gün gibi vuran olmadı.
Yağan yağmur gibi kara buluttan
Döküldüm halimi soran olmadı.

Yüreğime sevda yükü yükledim
Gönül defterime ismin ekledim
Karanlık gecede şafak bekledim
Doğacak güneşi gören olmadı.

Kederi ve gamı bitiremedim
Kadere gücümü yetiremedim
Yolumu sevgiye götüremedim
Yanımda dağ gibi duran olmadı.

Hayatta neşeyle açıldı aram
Azaldı aydınlık çoğaldı karam
Ömür çilesinde kanıyor yaram
Gelipte hayrına saran olmadı.

Aşkın kazığına gönül bağladım
Yüreğimi sevda ile dağladım
Utancımdan için, için ağladım
Uzatıp bir mendil veren olmadı.

Yoruldum dizimin kalmadı feri
Giden dert katarı dönermi geri
Ateşte yanarken ruhun her yeri
Dertlerime kafa yoran olmadı.

Karıştırdım gerçek ile yalanı
Yıkılmış gönülde baki kalanı
Unuttum yürekte olan talanı
Geleceğe hayal kuran olmadı.

A. Kadir YALDIZKAYA