Öðretmenim Mehmet SANCAK’a ithafen…

Bilmem ki ben nasýl anlatsam seni
Gözsüze göz oldun hem dilsize dil
Tutup da elimden kaldýrdýn beni
Ödenmez hakkýn var bil öðretmenim

Ayaza kesende titrerdi içim
Sevginle ýsýnýr alýrdým biçim
Topladýn çýkarttýn yoksa bir hiçim
Tükenmez sabrýn var bil öðretmenim

Kimseler bilmezdi uzandý elin
Gelin yavrularým sýnýfa gelin
Söylerdin aþk ile daðlarý delin
Destansý sevdan var bil öðretmenim

Bayrak yarýþý bu durmak yok sakýn
Her daim ileri göklere bakýn
Diyordun ilimle yanýn hem yakýn
Nurlu parolan var bil öðretmenim

Eserin okunur dillerde bugün
Bilirim eksilmez aðýrdýr yükün
Dualar seninle hemi dün ü gün
Çaðlarda mührün var bil öðretmenim

Mehmet’in sancaðý göklerde bugün
Köprübaþý þendir eyliyor düðün
Trabzon ilinden almýþsýn yükün
Baki bir ünün var bil öðretmenim

Aciz kalýr kelam gelmiyor dile
Ne yazsam kar etmez çabam nafile
Kutlu bir yoldasýn yoldaþýn çile
Tarifsiz ilmin var bil öðretmenim


19 MAYIS 2020 TAÞKENT/ÖZBEKÝSTAN