14
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2319
Okunma

sesleniş
sevgili
biz seninle
bir piyanonun tuşları gibi
siyah ve beyazdık
hangimiz siyah
hangimiz beyaz
boş ver şimdi
bildiğim
kimi zaman çok
kimi zaman azdık
ve
kalp atışlarımız gibi metronom
dolaştığında parmaklar üzerimizde
kulak ver melodiye
kalbimizin atışını dinle
önce yavaş
yavaş
ve tempolu sonra
daha hızlı
teklif
istemiyorsan
bakmasını hiç kimsenin
yabancı eller dolaşıyormuş gibi geliyorsa üzerinde
sanki
gelirsen eğer
benimle
ben olurum
sana tek bakan
ve çalarım sana
senin şarkını
dokununca tuşlarına piyanonun
hadi gel şimdi
bana gidelim
kapıda bırak korkularını
ve gir
gel kollarıma
ışıktaki loşluk uyansın
ve düştükçe içine
kondukça öpücüklerin boynuma
ruhuma kazınıyorsun
ki sen benim
hem hüznüm
hem özgür kelebeğim
korkma
veda
biliyorum
ya sen
ya da ben gideceğiz
ki eğer ben gidersem
sarılıp kokuna
takıp yağmuru saçlarına
dudak kıvrımlarından sözlerini çalıp
ve gamzelerine dolanıp
gideceğim
ve seni
deliler gibi özleyeceğim
sokaklarda pür telaş bir neşe
ve bilinmeyen gidişler
gelişler
ki duyulmaz sessizliğe bürünmüş
adım sesleri kaçışlarımızın
ve kimden?
o da belli değil
sorgu
koşturuyor yıllar birbiri ardına
ama hep aynı yerde beden
ve hiçbir şey yok değişen
kafamın içinde…tükenmeyen
öylesi aşikar
her şey
bilir beni bilen
benim
güzelliğe zaafım var
şimdi sen…her kimsen
bekliyorum
sorularım için
senden cevaplar
neden yapıyorsun bunu bana
söyle neden
ve ne çok şey biliyorsun hakkımda
ki alıyorsun elimdekileri kolayca
ve çıkmıyor hiç gıkım bile
fakat
tek bir şey var
kararlı olduğum
ne olursa olsun
damla düşmeyecek gözlerimden
yer çekimine kanıp
sadece
sadece biraz suskunum
neden?
karar
kabahatler kanununun hangi maddesinde suç
onu sevmem
ona ait duygularımı
uluorta ifşa etmem
ve sabaha küs gecelere
onun için diklenmem
kim veriyor kararı
ki atılıyoruz başka diyarlara
ayrılığı güz güneşine kazıyan ne
ve neden tanrım
alıyorsun onu benden
neden…
bırak
o devam etsin dolaşmaya sokaklarında
bu zalim kentin
daha çok sevmek var onun ellerinde
daha çok
ki ben
elimdeki bütün taşlarımı
neredeyse bitirdim
n’olur tanrım
son
ölüm geldiğinde çalmaz kapıyı…aşk gibi
Atilla Güler