CEHALET
Tahsil tasmasını ibraz eder dil
Bilmiyorsan öğren bir kez de sen bil İstersen defterden hemencecik sil Asmışsan kendini olmazsın cahil Cinayete kefen biçer cehalet. Hak yerini bulur yeterki sabret Denenmişi görüp alınsa ibret Cahile ne kadar diretsen diret İnadına gider olmuştur şirret Cinayete racon keser cehalet. Toplumun mimari erdemli kişi Sorumluluk taşır dosdoğru işi Adamına göre gösterir dişi Acil iş bitirir takarsa fişi Kötülüğe kefen biçer cehalet. Namerde el açma züğürt kalsanda Maziye bakarak dersin alsanda Gül benizin yavaş yavaş solsada Taş atma ekmek at hoş olsun seda. Namertlere racon keser cehalet. Kaş yapayım diye göz çıkaranlar Düşünceden yoksun cahil insanlar Leb demeden kim leblebiyi anlar? Yaşam açmazında dürüsttür canlar Dürüstlüğe kefen biçer cehalet. İçimde tepinen duygu seline Dokunur dururum sazın teline Yaşama uğruna elin eline Baktıran hayinin nankör yeline Yaşamına racon keser cehalet. Gaflete düşülmüş çıkılmaz sokak Meziyet dürüstlük yazılmış apak Tutarlı değilsen olursun kaypak Zora gem vursanda doğru yola bak Meziyete kefen biçer cehalet. Bir tutam mutluluk için koşulur Vatan bütünlüğü için coşulur Güzel şeyler olsa her şey hoş olur Gölgede yatılsa çuval boş olur Mutluluğa racon keser cehalet. HÜSEYİN KARA 30.10.08 ABD |