DOYMUŞUM-KALENDER’E MEKTUP

Kıra, kıra; döke, döke gittiler,
Kırılmaya, dökülmeye doymuşum.
Kulis yapıp, gizli işler tuttular,
Yeşermeden sökülmeye doymuşum.

Doğduğumdan bu zamana göçerim,
Fitne görür, fesat görür kaçarım,
Bir şurdayım, bir burdayım naçarım,
Kandırılıp, ekilmeye doymuşum.

Benden ağır yüküm vardır, çekemem,
Gücüm yetmez, engelleri yıkamam,
Dik dururum, doğru yoldan çıkamam,
Her kalkışta yıkılmaya doymuşum.

Bu düzene katamadım kendimi,
Çok konuştum, tutamadım kendimi,
Tüccar olup satamadım kendimi,
Hor görülüp, kakılmaya doymuşum.

Dik ol,düz ol, mert ol, tek ol türkü’mdür,
Her hıyara tuz olmamak farkımdır,
“Bin dost azdır, bir düşman çok” fikrimdir,
Eğilmeye, bükülmeye doymuşum.

Ölü seçer, tabut geçer adamlar,
Fırsat bulan, yeni yerler adımlar,
Her ortamda, dedi/kodu, dedimler,
Her devirde çökülmeye doymuşum

Benim adım, Yitik Ozan, yoruldum,
Fikrim yitmiş, arasatta kırıldım,
Bir yaşayıp, binler kere vuruldum,
Kazık diye çakılmaya doymuşum.