ŞİİR DEDİĞİN!

Önce sustum dinledim, şiir geldi aklıma
Üstada kulak verdim, ele aldım defteri.
Döktüm varı yoğumu, hiç kalmadı saklıma
Karadan savunmaya, başa taktım miğferi.

Tam almalı dersini, etmeli işi ezber
Hıfız tamam olunca, takmalı fişi ezber
Kaybolsa tüm kitaplar, yazmalı kişi ezber
Pîrimizden aldığım, dersim altın değeri.

Nesir küsmüş kıyıda, kafiye de ne ayak
On dörtlüyü salladım, bağırdı ciyak ciyak
Kalem sürdüm namluya, hedefte ayak uyak
Tetikte hece vezni, nazireler mavzeri.

Birazcık zorlayıver, gör bakalım imgeyi
Koymalı yerli yere, heceyi, kelimeyi
Tedâî ettirmeli, kelimeler simgeyi
Kaynayınca mısralar, andırmalı mahşeri.

Gelinlik kız gibidir, özen istiyor aruz
Mefâilün, fâilün, fe’lüne kalmış maruz
Hicivler, taşlamalar, zuhur etse tebâruz
Nedir şiir dediğin, kitabın orta yeri!

Murat Kahraman Murâdî
21.03.2024/İst.
(EMMİ)