0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
378
Okunma
Oturuyordun içimde
yazgılar kusuyordun.
Önce kim kayboldu belli belirsiz.
Uzak duyguların yakın nağmelerini bırakarak kim gitti?
Gömütü olmayan yaşayan ölüler geçidiyken içimiz.
G/örüntüler y/akıp gittikçe
İçrek sevdaların
dışrak sancılarıydı
yüreğimizin sürmanşetinden inmeyen
asparagas yanılsamalarımız.
Yanılsama işte.
Yansı/dan umudun tükendiği noktada
kendini doğuran ebe.
Ebe işte.
Oyunun cezalısı.
//
Ki oyun,
aramak deryasında
damlayı bulmanın yasak olduğu
gönül bağı işte…
//
