1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
305
Okunma
Anne baba olamadık.
Bom boş kaldı kucağımız.
Çocuk seslerine hasret.
Kaldı bizim ocağımız.
Özenmekmiş kaderimiz.
Sessiz yuva kederimiz.
Yavru özlemiyle yanar.
Şimdi bizim ocağımız.
Meyvesiz ağaca döndü.
Bizim gönül ağacımız.
Bin bir özlemlerle doldu.
Naçar kaldı ocağımız.
Artar bayramda hüznümüz.
Bakmaz kapıya gözümüz.
Güneş batmak üzeredir.
Boynu bükük ocağımız.
Sedat eğme başın öne.
Şaşma Hak’ktan başka yöne.
Şükür ve hamdet bu güne.
Sabırlıdır ocağımız.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz