Babam Şükrü KABA Anısına

Gök çöktü yıkıldı sanki üstüme
Yokluğun ateşten kor gibi babam
Sonsuz bir yas düştü bak gözlerime
Ağustos ayında kar gibi babam

Pusulası şaşmış gemi misali
Yaşayan bir ceset ölü misali
Rüzgarın önünde yaprak misali
Mecnuna dönüşen yar gibi babam

Tutmuyor ne elim ne de ayağım
Ortadan yırtılmış silik sayfayım
Dünya denizinde körpe tayfayım
Hayatım yek gelen zar gibi babam

Alamam bir nefes değilim rahat
Gülüşler yalancı sevinçler bayat
Tadı yok tuzu yok boş sensiz hayat
Boynumda ilmekler dar gibi babam

Bir oğlum deyişin bedel dünyaya
Dalardım sevginle daim deryaya
Tutuldum babacım senli sevdaya
Gözlerim hayata kör gibi babam

Helalden kazandın yedirdin bize
Yoklukla savaştın getirdin dize
Dürüstlük servetin bıraktın bize
Hak yolda pak kaldın nur gibi babam

Bir mayıs takvimde yaprak değildir
Üstüne atılan toprak değildir
Ana bacı gardaşım şakrak değildir
Gözlerde kaybolan fer gibi babam

Ne desem anlatsam değil yeterli
Kan döker gözlerim ruhum kederli
Yurtdağı Boğaköy hem de Güderli
Dillerde hasretin har gibi babam

Ne yana bakarsam sen dört yandasın
Bastığım toprakta içtiğim sudasın
Dönülmez ufukta hak uykudasın
Yokluğun çözülmez sır gibi babam

Bilirim cennette hazırdır yerin
Helalden kazandın akıttın terin
Nasihat eylerdin güzellik derin
Sözlerin hikmetli zer gibi babam

Düsturum her daim sana benzemek
Dört yanı çiçeğe güle bezemek
Kutsaldır çalışmak kutsaldır emek
Dillerin maşallah der gibi babam

Hüseyin KABA
14.10.2023 Taşkent/Özbekistan