12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2077
Okunma
Aşk’ın, muhabbetin has kaynağına,
Gönlün sâhibine, zâtına selâm!
Ne varsa varlığın birlik deminde,
Evvel, âhir, zâhir, bâtına selâm!
Adı güzel, kendi güzel sebebe,
Teşhisine, ilâcına, tâbibe,
Olgun ahlak temsilcisi hâbibe,
Resûl mâkâmına, katına selâm!
O nuru doğuran ana kadına,
O’nun eşi, O’ndan yana kadına,
Soyunu sürdüren binâ kadına,
Cennet yürüyüşlü Hâtun’a selâm!
İki kaynataya, iki damada,
Dört koldan iz süren saygın evlâda,
Yer küreyi geçtim, Arşıâlâ’da,
Ezan gezdirenin yâdına selâm!
Aşk’ın muhabbetin has kaynağına,
Gönlün sâhibine, zâtına selâm!
YUSUF BİLGE
Âhir: Sonra, gelecek.
Zâhir: Açık, aleni, bir şeyin görünen dış yüzü.
Bâtın: Gizli, bir şeyin görülemeyen iç yüzü.
Hâbib: Sevilen, sevgili, dost.
Ana Kadın: Peygamber efendimizin annesi Âmine Hatun.
Yana Kadın: Peygamber efendimizin hanımlarının her biri.
Binâ kadın: Hz. Fatıma.
İki Kaynata: Hz. Ebubekir ve Hz. Ömer.
İki damat: Hz. Ali ve Hz. Osman.
Dört kol: Dört hak mezhep.