Bir Şair Sustu

Kim değil ki kalemin ucunda,
Dostunun selamını kabul etmesin.
Yorgunluğun benim yorgunluğum.
Sen benden iyi bilirsin. Güzel ve,
Anlamlı gülüşlerin yaşandığı şehirlerde,
Parçalanmış düşlere yer yok. Yer yok,
Huzur dolu yazılara kalem oynatmayanlara.

Bin inşirah ile kıvranırken, gözlerdeki yaşı,
yumuşak bir dokunuşla kurutan sen,
Yüreğinin soğukluğunu kendi derinliklerinde,
Yazılmayı bekleyen şiirlerde ara. Hayat,
Tüm acımasızlığıyla üstüne, üstüne,
Gelse de yaşlı şairin dayanacak gücünü,
Sana olan aşkından aldığını unutma.

Daha fazla zorlama şairi.
Sonu olmayan bir gecede kurduğumuz düşler,
Yarım kalıyorsa, bir kelebeğin kanadında,
Nasıl dolaşırız dünyayı.

Ve bir şair düşer kalemin ucundan,
KALEM YAZMAZ OLUR.


İskelesi olmayan limanların gemisinin,
yolcusu bu şair. Hiç bir limanda bekleyeni
olmayan


24-07-2006-Pazartesi
Tuğrul Ahmet Pekel