Melûl ve mahzûn..
Sıcak yazların tenhalığı akar içine
Haziranların vedalı sarılıkları

İçinde şiirler var
Ayrılık rengi şiirler...
Kelimeler takılır boğazına
Bıçak gibi dizelerle sancılanırsın;
Lakin dilin lâl!..

Umudun kanadı dokunur sıcaklığına sonra
Şehirler kurulur tahtına
Yemyeşil ovalara kesmiş köyler...
Kokusunu duyarsın çiçeklerin
Bahar müjdesini dinlersin
Gür ötüşlerinde göçmen kuşların
Dudaklarında pembeleşirken belirsiz bir tebessüm
Hazan sarısı eylülleri beklersin bir daha umutla; Taze sonbahar başlangıçlarını...
Bilirsin ki eylül yeni yürekleri muştular.
Beklersin yeni kozaları
İçinde şiirler, içinde şarkılar büyür
Müjdelenmiş mutluluklarla titrerken,
Dilin lâl...

Gün gelir yeniden havalanır
Allı pullu kanatlar
Ah o kuşlar..

Süvarisini bulmuş renkler
Kalbinin atardamarlarında
Dört nala yeniden at sürer

Gün gelir seni de alır yollar
İçinde uçup giden kelebeklerin rengi kalır
Yollarda ayaklarının izi
Duvarlarda yankılanmış sesin...
Geride mutluluklar gömülürken mazinin sayfalarına
Önünde yaralarına merhem diye umutlar doğar

Fuat Oskay