Kırdın kanadımı kolum yine
Kalmadı dermanım
İşte yine bir akşam oldu.
Açıldı gönül sayfam perde perde
Sabah kapıdan kovduğum dertlerim
Aksam yine dayandı kapıma
hüzünlenirim yalnızlığıma
sensiz içim kan ağlar vefasız


Anlatamıyorum herkese derdimi
yazarak dizelerde
Ben anlatmaya çalışıyorum da
Yavaş yavaş öldüğümü mısralarda
Anlamak istemiyor kimse


Bir kahvem birde sigaram dalarım
Balkonda yine yalnızlığa adın
Dilimden düşmez dilim sussa
Beynimde canlanır hayalin
Düştü adın yine deli gönlüme

Ne bu gün nede
Yarınlar unutturamaz
Seni bu deli gönlüme
Benim senin için çektiğim çile
Mümkün olsa keserdim bu
Dilimi adını zikretmesin diye


İnan ben derdimi kimseye diyemedim
Ağladım göz yaşlarım Ateş oldu
Yaktı düştüğü yeri de
Sen görmedin
Bende diyemedim
Söyleyemedim kimselere
Kırdım kanadımı kolum yine

Prangalar vurdum bu yanan kalbime
Bağıra bağıra haykırdım seni sevdiği mide
O bıçaklar yiyesice kalbin duymadı gene
Ben yine uykusuz dalmışım bir hiçliğe

Yıkıldı gönül evim oldu virane
Bilseydim hiç sever miydim seni
Ateşlere attın yalanlara
Kattın beni yine
İnan ki çok özledim
Ama nafile duymadı vefasız yine

Ay gösterdi yüzünü
Suretin kazındı yine beynime
Sen ise başka kollarda
Yelken açtın yeni hayallere
Ben ise deli düşüncelerde
Dalmışım hayalinle
Kırdın kanadımı kolum yine


@HüseyinÇeliK⚜️ŞİİRLERİ 19:02:2024