Yıllardır bir garip matemin yasındayım sürgüne gurbet eldeyim,
Saçlara yağmış aklarla kir pas içindeki sakalım hüzünün demindeyim,
O eski beni gören dostlar ayaşın biri der adıma ne tanınmaz haldeyim,
Dargın dil ile halimin ahvalimi vefasız sılaya esen yele söyleyemediğimi...



Alem mecnun demiş adıma ne çare razı gelmişim diyarın asi çöllerine,
Hangi yüzle nasıl diyeyim her gün yanarım azap içinde akıp giden ömüre,
Dönmüşüm lanet olası gül bahçesine dargın intizarı bitmeyen bülbüle...



Bırakmışım kurumaz gözlerimden yaşlar aksın bahar bildiğim bağrı sineme,
Öyle kapanmaz bir yaram var’ki izi benzer sevda işlemeli eski paslı hançere,
Yanarım dünümle ah yanarım ahım kalmış hak huzuruna mizani mahşere,
Dünden meçhul şair dedim adıma cihanda derman aramaz oldum yarınıma...


Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 19 / 02 / 2024. 01:10