-Lütfen okuyunuz!-

dağlar seni delik delik delerim
kalbur alır toprağını elek elerim
sen bir kara koyun ben bir kuzu
sen döndükçe ardın sıra melerim’

- Anonim - Belkıs Akkale
-&-
Dağ nehir değil kızıl kan oldu aktı
dönüşü olmayan doğasıyla umuduyla
geleceği ile önüne geleni gelmeyeni
dokuz canıyla yaladı yuttu kan kustu
kurdu kuşu ağladı bin yıllık yas tuttu

’dolana demiş ay dolana’
talan talana yalan yalana
kelebek yakalandı yılana
yılan zehrinden beter siyanür
boy aynasında bakma boyuna
oğul gel girme sen kirli bu oyuna

bilmez misin ki malazgirt’ten beri
kostantin kostantin dedikleri İstanbul
çanakkale sevr milli kurtuluş destanıyla
lozan zaferiyle onulmaz kuyruk acısı var
’ garb’ın’ denen tek dişi kalmış canavar’ın!’
senin kanına senin merdane soyuna

’elin atına binme yılanla kuyuya inme
demirden olsa da köprüsünden geçme
kuzu postuna bürünmüş aç kurda güvenme
denize düşmüş can kurtaran sanıp yılana sarılma
derdinin dermanını kendinde ara bana darılma’

yaşasın aslan payı alana
dertler acılar geride kalana
tüm bunların sorumlusu kim
toprağımız bunca sahipsiz mi
insanımız bunca ucuz mu
kimine deprem doğa sel
buna da gavurun oğlu el dedik


gelin vazgeçelim birbirimizi suçlamaktan
’unumuz var yağımız şekerimiz var ’ şükür
gelin helvamızı kendimiz yapalım olmaz mı
tüm bunları kim başarır bizden başka
susmayın öyle siz söyleyin n’lur allaşkına

15 Şubat 2024