Ağzımda bir karış lafla
Saatlere düğüm atmayı iyi bilirim
Arada sırada gözlerine bağdaş kurup
Hayatına dair yazdığım denemeleri
Soluklanmadan sana okuyabilirim

Canım sıkılınca kendimi öldürüyorum
Envai çeşitlerde
Bir meydanda
Bir ağacın altında
Kimse farketmiyor ya yaşadığımı
Öldüğümde de öyle

Çok pis zaman harcarım
Kendimi koltuktan yatağa ata ata
Hayatın her şekilde geçtiğini bilenlerdenim
Seninle veya hepberaber
Kör veya sağır

Saatler insanlarla dalaşırken
Kitaplar raflardan onları seyrediyor
Her satır kendi yüzyılının dilsizi
Külüstür geçmişimize
Yaldızlı bir gelecek kırpıyoruz
Ben kağıtları keserek
Kalbimi oyarak
Kayıplarıma bir köpek gibi havlayarak
Çok pis zaman harcarım

Hayatımın manzaralarından insanlar çıkartırım
İnsanlar koyarım
Biliyorum ışıkları yok
Yakınlarında ateş yakarım
Kalbi olmayan kaçar

İnsanlar ormanlarda kaybolurken
Şehrin ortasında saatleri kırarım
O kadar uzun ki bazen bir dakika
Kır kır kırılmıyor
Ama ben pes etmem

Biliyorsun
Çok pis zaman harcarım
Ömründen sana çok geleni bana verebilirsin...