Anadoluyum ben,
topraklarında serpildiğim,
Dağlarımda dolaştığım,
gökyüzünde rüya gördüğüm.
Anadolu’nun tarihini
nefesimde hissettiğim,
Gönlümde bir asırdır dolaşan
destanlara sığdığım.


Ege’nin mavisinde
yansıyan güzellikler,
Akdeniz’in esintisinde
uçuşan martı seslerinde.
Anadolu’nun kucak açtığı
bir serinlikte,
Bir avuç toprakla
özdeşleşen nefesimde.


Sohbet sofralarının şarkısıyım,
bozkırın türküsü,
Türkiye’nin kalbinde çarpan
bir sevda türküsü.
Anadoluyum ben,
bin bir renkli halıda işlenen,
Anıların, sevdaların
dokunduğu bir örtü.

Çukurova’nın sıcak rüzgarında
koşar,
Karadeniz’in çalkantılı
dalgalarında hissederim.
Anadoluyum ben,
medeniyetlerin beşiği,
Her taşında eski bir hikaye,
unutulmaz bir efsane.

Şiirin coşkusu,
türkünün nağmeleri,
Anadolu’nun kalbinde atan
bir sevda hikayesi.
Anadolu’nun sıcak
insanlarında bulurum kendimi,
Gözlerindeki samimiyet,
içimi ısıtan bir güneş.

Anadolu’yum ben,
tarlaların yeşiline büründüğü,
Dağların zirvesinde
bulutların ardında gizlendiği.
Yarım kalan bir sevda hikayesinin
izini sürdüğüm,
Anadolu’yum ben,
yüreğimde sonsuz
bir sevda taşıyan.

A.NEJAT ALPEREN