Tuhaf
sadece adını hatırlayamıyorum durağın
yedi onbeş geçiyor artık nasıl indiğimi gördüm peşimden sarkıtlara asılan insanlar geç bunları korkuları beyazla sınayamazsın balonlarla yükselen çocuklarız fransız dantelleri arasında güneş soluk ve net aramız da feci yüksek öğleye doğru uyanan kediler bile düzgün düşünemiyor insanlarla biraz biraz eliyorum resimlerini üzerinden tükenmez geçenleri de benim rüyam görülmeye değerse değmesin yağlı boya |