Selimzade muhiti,yorgun ruhlu halimle
İftardan evvel gittim,gezgin kul edasıyla

Yirmi ikisindedir müzmin yaşım haliyle
Muhitin endamından bak bu olgun tavrıyla

Koynunda tarih şevki,selimzade muhiti,
Evleri var eskiden;cumbalı,cam kafesli..

Yaşamıyor evlerde,masal anlatacaklar;
Kucağında kudretli,nesli büyütecekler!

Gamlı hepsi,içinden;yalnızlıkta halleri,
Çoğu duvarı yıkık,tütmüyor bacaları...

Hapsedilmiş yanında,biten yeni tarzıyla
Nefeslerini kısan,boyu uzun evlerle!

Usulca adımlarla,gezindim bu muhitte
Ecdad’dan hissedardı;o gördüğüm,uzakta!

Gördüm işte!Ayakta,heybetli,sapasağlam,
Oturdum eşiğine,mütevazi manzaram!

Duydum içerden sesler,ki seslenircesine;
Sandım çıkacak biri,ikram edercesine

Elinde bir testi su,o zamanın kokusu
Alnında çizgilerki,o rahmetin tapusu

Sirkildim birden neden?O hayal’den uyandım,
Hayalimle karışık,dünya’ma dahil oldum!

Silkeledi beni an,dedi ki:Geldi iftar!
Böyle doyumsuz hazla,açtım geçmişte iftar!

Recep GÜLŞEN/eYLÜL 2008