Ey can
Sen miydin vakitsizce dünyama giren
Öylesine destursuz zamansız izinsiz
Ve henüz
Gözlerim uykuya doyamamışken
Sabah mahmurluğunda yüreğim.
Ölesiye alışmışken sıcaklığına
Teslim olmuşken şartsız
Sana
Gelişine
Gülüşüne
Seher vaktindeki düşüme gelişine
Sevinmişken küçük bir çocuk gibi
Şimdi nasıl alışayım
Bu rüyanın bitişine
Hayallerimin yitişine
Söylesene ey can
Bu hangi kâbusun diyetidir
Bana ödettiğin
Bu karanlık gece
Bu ıssız şehir
Bu kimsesiz sokaklar
Ve tek başıma çile doldurduğum
Kalbimin müebbet hanesi
Sigara dumanı ve loş ışıklar içindeki hücrem.
Hepsi yokluğunun eseri.
Bazen gözlerin gelir aklıma
Ve o ışık saçan gülümsemen
Sen ki camı kırık penceremden sızan ışık
Bil ki
Güzel rüyam bitse de
Hayalin çekip gitse de
Vakit sabaha yetse de
Bu yürek her daim sana aşık.

Devrimî (ilker murat çinitaş)
31.01.2024 Mamak