Gölgeler...
..........
Gölgeler...
...........
Gölgeler…
Gölgeler sen…
Gölgeler ben…
Gölgeler yalnızlığımız…
Gölgeler,
Senin bana çarpmandan,
Boşluğa yansıyan ben…
Gölgeler…
Giden ışıkların ardından kovalayan,
Ve her defasında,
Yorulan ben…
Sensizliğe dair adımlar atan…
Ve hiçbir gölgenin,
Bana nerden düştüğümü sormadığı…
Ben…
Bekleyiş…
Gün ölümü…
Senin kaçışın…
Boş bir sokakta,
Ağlayan bir lamba…
Altında ben…
Karşımda sen…
Sırtım,gölgeme yapışmış…
Kaçamamaktan yakınıyor…
Sensizliğe düşüyorum ben…
Akşamlar bitmiyor…
Senden kaçıyorum bir akşam…
Ben,arkamdan geliyor…
Şu köşe miydi,
Giderken ardından baktığım?
Buralar mıydı sensiz ağladığım?
Gölgeler!
Cevap verin!
Ne olur!
Nerden düştüm ben?
Kimden yansıdım?
Hangi boş duvardayım şimdi?
Hangi tarafındayım sevdanın?
Sağında mı?
Solunda mı?
Arkasına mı saklanmışım?
Önüne mi düşmüşüm?
Gölgeler!
Kardeşlerim!
Bana verecek cevabınız yok mu?
Yani…
Yalnızlığım,
Bu kadar mı yalnız?