AÇ KAPINI YÜREĞİM,AŞKIM GİDİYOR..





Bu nasıl bir vedadır böyle tenimi paramparça eden,
Ciğerimi yerinden söküp de beni harabeye çeviren.
Bu nasıl bir sevdadır ey yâr,hep seven midir terk edilen.
Aç kapını yüreğim aşkım gidiyor,bırak geç kalmasın…


Sakın ağlama ardından gözlerim, yazıktır gözyaşlarına.
Nasılsa pişmanlık güllerinin dikenleri batacak ayaklarına.
Sanma ki sana verdiği acılar kâr kalacak o zalimin yanına.
Aç kapını yüreğim aşkım gidiyor,bırak geç kalmasın…


Mademki gidiyorsun al senin olsun bütün ışıklı yollar.
Senin olsun tüm güzel çiçekler kokla istediğin kadar.
Ayrılığın ateşi elbet bir gün senin de içini yakar.
Aç kapını yüreğim aşkım gidiyor,bırak geç kalmasın…


Korkma yalnızlıktan tıpkı bir rüzgâr misali gelir geçer.
Hayat bu belli mi olur, gün gelir ansızın sana da güler.
Yitirme umutlarını sakın insan ne ektiyse onu biçer.
Aç kapını yüreğim aşkım gidiyor,bırak geç kalmasın…


Unutulmak olsun tek derdin gönlüm sen bunu da yenersin.
Nice çileler çektin de sabrettin yine de zulme baş eğmedin.
Ölümden öte köy mü var boş ver! Râbbedir tek emanetin.
Aç kapını yüreğim aşkım gidiyor,bırak geç kalmasın….
.
.
.
.
.
ecedemet...