Özlemini gidermek için dün gece,
Bir sigara yakıp önce,
Öpe,okşaya aldım elime resmini
Ve bir şiir gibi fısıldayarak ismini
Sigaramın dumanı arkasından canlandırarak hayâlini
Doya doya seyrettim seni...

Siyah bir zemin üstünde kızıl ve elâ renkler vardı
Yıllardan sonra senden kalan
Bu üç rengin içine sığardı....

Sonra yine ismin dolandı dilime,
Bestelenmemiş bir şarkı gibi söyledim durdum,
Kendi melodisiyle, ismindeki nağmelerle söyledim
Ve bu güzel nağmeler kalıcı olsun diye
Bir beste yapmaya heveslendim.

Önce yüreğimi koydum önüme porte olarak,
Ve sol anahtar diye, bakışlarını yazdım en başa,
-Bakışlarınla girmiştin ya yüreğime-
Sonra, bir lâ sesi olarak dudaklarını koydum porteye,
Bir lâ sesiydi ki, dört dörtlük ölçüde,
Sonra, ellerin, parmakların...
Hepsini serpiştirdim yüreğimdeki çizgilere
Ve bir de yüreğini yapıştırdım yüreğimin üzerine
Sevdâ nağmeleriyle doldursun diye bestemin arkasını
Sonra da senin buğulu sesinden dinledim
Dünyanın en güzel şarkısını.

Öyle bir şarkısın sen,
Notaların anlatamıyacağı kadar güzelsin
Aşk makamındasın,
Ve benim tek bestemsin.

Ünal Beşkese 2010