4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1135
Okunma
Bu evreni;
birde elimi
terk ettim
kendimde oldum-da
neler olmadı ki!
yürek alınyazımda künye.
o sefil
düşüncesiz içgüdüsel komut
tüm bataryalar öldünüz
şartlı rekfleks çekecek tetiği emeksiz
ilk soğukluk parmak uçlarından başladı.
kalelerine saldırarak savruldum
savaşla barış yüzyüze
bencilsizliğim kanayacak
Beyni duygularım darmadağın miğfer delik
Rüzgar çıkıyor aklımdan
bu evreni fark ettiğimde
Düşman satın aldığı cephesinde
esir düştüm
Vereceğin acıları bekliyorum
yanım,yönüm Barış
nefes alan ölüler,
Aşksız canlar son kalede
Güvercin gübresiyle çiçekler solmakta.
Halil Kıvrık
(çocuklar,anneler ve barış) Edebi-yazıhane ortak çalışmasında katkı olan şiirin bütünü..
Cevap Yaz