Uzak yollardan gelmişim,hal hatirim bir sor hele.
Seni sordum turnalara ılgıt ılgıt esen yele.
Söz geçmiyor yüregimde ,korda yanan gonca güle.
Kurbanım İsmail gibi, ömrünün adağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Set çekmişim tüm hayale,yıkılmayan kalem sensin.
Hasret sensin gurbet sensin,sılam sensin özlem sensin
Gecem sensin gündüzüm sen,gökte ayım halem sensin..
Ruhuma doğan güneşim,tan yeri afağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Sende susar hüzün Faslı,sende biter keder çile
Ben unuturum kendimi,ben bende olsamda bile.
Nur yağarsın şebnem gibi,yapraklara gonce güle
Abı hayat kaynağından,dolan mey-arağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Yönüm sensin istikamet,pusulam şaşmaz hep berdar.
Azat etse bir an görsem,kapında kul olan dizdar.
Hani bendim.her cephede sen uğrunda başbuğ-serdar
Sayendeyim hep közlerde,dağlı sac ayağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Kapılmam zerre misali,şüphe,yeis,ve zanlara.
Sen doğarsın günden evvel,kızıl karanlık tanlara
Bir gülüşün ömre bedel,canlar katılır canlara
Sende bütün efsun tılsım,mücevher ocağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Senin isminle yücelir,ova,bayırlar ve dağlar
Senin ile yeşillenir,hüzün ekimiş tüm bağlar.
Seni söyler bütün diller,tüm mahlukat ile sağlar
Ben olayım her anında,sedalar ulağı gibi
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.

Ben derdinle bi hallerde,hep seni söyler yazarım.
Hep sanadır sazım sözüm,yalnız sanadır nazarım.
Gönlünün en derinlere,ben mezarımı kazarım.
Sen ol hep sözde şiirde ,kafiye- uyağı gibi.
Açayım gönül gözünü, kırlangıç uşağı gibi.