1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
453
Okunma
-Susku sözsüzlük değildir dedi sükût-
Sustuk seninle
Kendimize görüş mesafemizi azaltmadan
sessizliğin birikmiş sözcükleri inerken gözlerimize.
Bakmadık
baksak görecektik
seyre dalan sözlerin anlamından
ne de çok kendini ırayarak döndüğü seferleri.
Ve kendine dönen sözcüklerin kaybolan anlamlarının ardında
yoğunlaştıkça
sustuk.
Kutsanmış koca bir ağaca bağlanmış hurafeler misali
belki bu yüzden uğur/ladığımız her söz
dil bağımız oldu.
İçimizdeki ceylan derilerine
geceyi
sonbaharı
denizi
resmediyorken sessizliğimiz
s/özsüzlük bilindi
hiç kopmadığımız sessizliğimiz.
Sus
Oysa sözdük biz
sözlüydük
Kimselerin vermediği
kimselere verilmemiş.
/ Göz göze sus
-sadece-
bana sus /
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz