gitmeler
dönmeler
pervane misaliyiz

izafi olan şeyler de var

hayatın anlamı rengi kahrı

ah be Sabri Bey nereye kadar dayanır insan?


tüm sevgimle

ruhumda fırtınalar kopuyor
ay karanlık
rüzgâr dudaklarımı öpüyor
ateş sönmüş
soğuktan ellerim tırtır titriyor

Yüreğine sağlık hocam yine harika bir şiir okudum kaleminizden nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla

susmaların en çok yakıştığı bir anda
bilinmedik bir meçhule gidiyorum
ama kör topal
ama yalınayak
bazen gitmek
kalmaktan daha erdemliymiş
gidişler naçar kalmakmış
anladım ki gidişler bir şeylere kafayı takmakmış

Bu şiir, bir ayrılık acısını anlatıyor. Şair, sevdiği kişiye veda ederken, susmaların en çok yakıştığı bir anda olduğunu söylüyor. Bu, hem ayrılığın kaçınılmazlığını hem de konuşmanın yetersizliğini vurguluyor. Şair, bilinmedik bir meçhule gidiyorum diyerek, ayrılığın sonucunu ve geleceğini bilmediğini ifade ediyor. Ama kör topal, ama yalınayak sözleriyle, ayrılığın zorluklarına rağmen kararlı olduğunu belirtiyor. Bazen gitmek, kalmaktan daha erdemliymiş diyerek, ayrılığın bir fedakarlık olduğunu ve kalmakla kendini ve sevdiğini kandırmayacağını söylüyor. Gidişler naçar kalmakmış diyerek, ayrılığın bir kaçış değil, bir duruş olduğunu anlatıyor. Anladım ki gidişler bir şeylere kafayı takmakmış diyerek, ayrılığın bir kararlılık gerektirdiğini ve sevdiği kişiye saygısından dolayı böyle davrandığını belirtiyor.