Ey hayat sana geldim geçtim kıyıya
Ömrümü beter harcadım kıya kıya
Bilmezlikte korktuğum bilmece bu ya
Yaşadığım hayat bağışlanan rüya

Çocuk ağlamasında yüreğim ziyan
Uğuldayan sesler kulağımda uyan
Zamanın kalmadı diyor bana inan
Muhasebemde aklanıyorum güya

Hiç kusursuz olur mu hayatta insan
Elbet etmişizdir bazen sürçü lisan
Göğüs kafesimizde vardır hep iman
Bizde bir kaç iyilik atmışız suya

Bu şiir, hayatın anlamını ve pişmanlıklarını sorgulayan bir kişinin duygularını ifade ediyor. Şair, hayatını boşa harcadığını, bilmediği bir bilmeceyle karşı karşıya kaldığını ve zamanın tükendiğini söylüyor. Şair, kendini aklamaya çalışsa da, yaptığı hataları ve günahları kabul ediyor. Şair, inancının ve iyiliklerinin kendisine bir umut verdiğini belirtiyor. Şair, hayatta kusursuz olmanın mümkün olmadığını, ancak insanın vicdanıyla yaşaması gerektiğini vurguluyor. YÜREĞİNİZE SAĞLIK