11
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
472
Okunma

Gurbetelde yaşamadım, çok bilmem
Burada cennet var, deseler gelmem
Yoksulluk olsada açlıktan ölmem
Gurbet kuyusunu derin oymuşlar
Garipleri tutup tutup koymuşlar.
Vatan tutmuş yiğit, asri gurbeti
Gönlüne hasreti yükler de gider
Zordur yâdellerde rızık nöbeti
Kalbinde acıyı saklar da gider.
Ana, baba, gardaş, bacıya hasret
Gözünün önünde durur memleket
Yılda bir kez eşi dostu ziyaret
Vatan toprağını koklar da gider.
Nasibi insanı çeker götürür
Belki köşkte, belki taşta yatırır
Gurbette gariplik ömür bitirir
Dertleri üstüste ekler de gider.
Kurban eder gurbet, kurda kuzuyu
Mihnetle içirir bir bardak suyu
Dönmek niyetiyle bir ömür boyu
Rızkının sonunu bekler de gider.
Gün gelir toprağa düşünce canlar
Dönüp bulamamak ne zordur anlar
Hüsran gözlerinden yaş olur damlar
Mezar taşlarını yoklar da gider.
Dinmez Hicranî’nin hasret sancısı
Deli gönül binbir derdin hancısı
Bu dünyada herkes gurbet yolcusu
Gün gelir açlarda, toklarda gider.
Nûriye Akyol
02/1/2022
Görsel alıntıdır.
5.0
100% (23)