Sana doğru koşuyor kanatlanmış bir atlı
Belli ki sevdalanmış seni ilk gördüğü gün
Gökyüzünde uçuyor sanki kartal kanatlı
Yüreğindeki aşktan asla vermezken ödün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Güneyden esen rüzgâr kuzeydekini sarsar
İlk fırtınadan sonra gemide korku artar
Uzaklardaki ışık onu uyanık tutar
Uykusuz gözler ufka bakarken süzgün süzgün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Hep karanlık kalınca hayallerinin fonu
Gizli gizli ağlıyor konuşurken ses tonu
Biliyor ki ayrılık yaşanan aşkın sonu
Bir aşk yaşar kendinde kendi özüne özgün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Seven vefalı sanır canan sandıklarını
Günahından saymıyor aşktan yandıklarını
Ölüm boşaltabilir yârin sunduklarını
Artık hayallere de sığmaz oldu ki yüzün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Ayrılık zili çalar yoksa gelip gitmeler
Gidip de gelmeyenler neler kaybetti neler
Tüm cihanı kaplarken gönülden inlemeler
Yorgun kalbini yorar yardan yediği sürgün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Habersiz çekip gitmek sanmayın aşkta etik
Gönlünü saran sevda şimdi meçhulde, yitik
Göz yaşlı, mendil ıslak, bütün umutlar bitik
Aşkı bulan yürekler şimdi bir hayli üzgün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

Coşari’nin adını anmayınca o yolcu
Vuslat trenlerine binmeyince o yolcu
Beklenen istasyonda inmeyince o yolcu
Büklüm büklümdür raylar, gözde bakışlar ölgün
Hasret biriktiriyor şiirlerim gün be gün

03.01.2024/Samsun


İbrahim COŞAR